

Secciones
Servicios
Destacamos
Somos europeos y nun queremos abusones. Más nada. Por eso nun contamos pidir permisu nin perdón por querer que nun nos achaplen. Que si facer ... América grande otra vuelta, volver al zarismu, parar la guerra en dos tardes, cortar el gas, comprar Groenlandia, invadir Canadá... Namás el tiempu va dicir si estos señorones van ser quien a ello o la cosa va quedar nuna nueva, y inexistente, muria mexicana. Dir de farol ye lo que tien.
Somos europeos y de cumplir promeses y pagar factures. Que lo otro ye trampa y sabemos bien cómo rescampla: ficímoslo cola nuestra defensa; trampa digo, cuando nos años diez, trenta y noventa del sieglu pasáu dexemos qu'otros d'encargaren de les nuestres armes p'agora decatámonos que nada nun salió gratis. Y anguañu toca pagar.
Somos europeos y nun tenemos otro que nos enfotar. Nes nuestres posibilidaes, digo. Porque importar l'aceru y el carbón d'afuera —que ye más baratu— o el gas, o los arbeyos o yo qué sé de nun sé ónde ye un cuentu que sabemos bien cómo acaba: «Ello yera que tiníemos una carpintería, y trabayábemos enforma, y vendíemos lo nuestro a los vecinos y comprábemos-yos lo d'ellos. Hasta qu'un día merquemos cásique toles ferramientes d'afuera; yeren peores y nun me duraben gota, pero, qué contra: salíen tan barates… Col tiempu, otros ficieron lo mesmo y el ferreteru terminó cerrando, pero nun nos importó. Detrás pasó-y lo mesmo al zapateru: porque tol mundu, en cuenta compra-ylo y reparalo prefería más traelo d'importación. Naide dixo nada tampoco. Al poco, de la que cerró la teyera, porque con plásticu y uralita barato techábase igual, dalgunos empezaron esmolecese más. Y yo un pocoñín, que cada vuelta quedaba menos xente que m'encargare coses; pero, buenu, aguanté. Hasta que cuando'l maderista amenazó marchar empecé protestar; pero resultó como dar voces en castañéu: nun quedaben munchos que me quixeren sentir. Y agora nun tenemos carpintería».
Somos europeos y nun nos vamos dar. Tolo contrario: vamos predicar col exemplu y dexar de castiganos a nosotros mesmos colo qu'otros nun son a facer. Porque pa eso tenemos aranceles y normes y modelos qu'aplicar y una moneda y propia, y ya valió de siguir dependiendo namás que de lo d'afuera. Somos europeos y namás que nos falta creénoslo de verdá y contar que, ente ún y otru tiranu, nun tenemos otro que sobrevivir, uníos na pluralidá, con voluntá y soberanía.
¿Ya eres suscriptor/a? Inicia sesión
Publicidad
Publicidad
Te puede interesar
Publicidad
Publicidad
Esta funcionalidad es exclusiva para suscriptores.
Reporta un error en esta noticia
Comentar es una ventaja exclusiva para suscriptores
¿Ya eres suscriptor?
Inicia sesiónNecesitas ser suscriptor para poder votar.